Bu Kanun Bu Diyarlara Lüks Mü?

Sözünü ettiğim kanun Wikileaks’in kurucusu Julian Assange’ın hapse girmesini gerektiren kanunun ta kendisi. 

İlgili dava ve kanun ise şöyle: Assange İsveçli iki kadına tecavüz etmekle yargılandı. Ancak bu, duymaya çok alıştığımız tecavüz olaylarından değil, şöyle bir farkı var; davacılar ile Assange daha önce ilişki yaşamış ve söz konusu olayların hemen öncesinde de taraflar karşılıklı olarak cinsel ilişkide bulunmayı kabul etmiş durumdalar. Buradaki tecavüzün başladığı nokta; Assange’ın korunmaması ve karşı tarafın bunun üzerine ‘hayır’ demesine rağmen ilişkide ısrar etmesi. İşte suçu bu. Yani “tanıdık tecavüzü”. İsveç kanunlarında bu suçun ciddi yasal yaptırımları olduğunu Assange’ın başına gelenlerden biliyoruz.

Peki bizim kanunlarımızda bu suç tanımlansa ve benzer yasal yaptırımlar olsa nasıl olur?

Böyle bir yasa ve gerekli yaptırım, en başta hukuki yetkili mercilerin topluma olan güven eksikliğinden (veya toplumun özgüven eksikliğinden) ötürü yer alamaz. Bu düzenleyici mercilerin bakış açısı şöyle olacaktır: “Böyle bir yaptırım, herkesi suçlu yapar o zaman.” ve biliyoruz ki, “herkesin suçlu” olduğu bir toplum istemez kimse, kadınlar bile. Onun yerine dişini sıkıp sabreder ve sonra da unutur, çünkü eylemde bulunma sorumluluğunu gösterecek kadar saygısı yoktur kendine -ikinci sınıf vatandaş muamelesi gören bireyin kendine duyacağı saygı kadardır ancak. Hele de tecavüz korunmasız ise; hastalık/hamilelik şüphelerini gidermeye yönelir, kimsenin de birşeyden haberi olmaz. Azımsanmayacak sayıda kadın da “Erkektir, yapar” der ve tecavüzcüsünü affeder. Eh, şikayetçi yoksa suçlu da yoktur. Bu da toplumumuzdaki tanıdık tecavüzü oranlarının bilinememesini açıklıyor. "Tanıdık tecavüzü" içine çocuğun aile ferdi tarafından uğradığı cinsel istismarı katmıyorum. Yoksa korkunç rakamlarla -ki onlar bile gerçek verileri yansıtmıyor- yüz yüzeydik şu an.

Bir de tecavüz kurbanının birçok kez başına gelenden sorumlu tutulduğu veya öyleymiş gibi muamele gördüğü toplumumuzda, tanıdık tecavüzüne uğrayan kadının ciddiye alınma olasılığını düşünün artık. Üstelik mevcut yasalar tecavüzden caydıracak nitelikte değilken, tanıdık tecavüzünden caydırabilen yasalar nasıl olur? Bu da şu an zor görünüyor.

Görünen o ki tanıdık tecavüzü bizim toplumumuza oldukça lüks. Bu toplum ki; bireyleri sosyal paylaşım sitelerinde “mini etekler ile dolaşıp tecavüz edilince ağlamak” diye bir başlık açmış ve bu başlık altında tecavüzü doğal karşılayan yorumlar yapmıştır. Bu toplum ki, tecavüz mağduruna olay sonrası alkol testi yapılmış ve kötü muamele edilmiştir.

Böyle bir toplumda tanıdık tecavüzü yasasına kamusal yeri ve uygulanabilirliği açısından lüks demek az gelir. "Hayal" demek ise umutsuzca ama yerinde olur. 

L

Konuyla ilgili: 

Ezgi Başaran'ın Radikal'deki yazısı

Kadın Eleştirisi-2